zondag 26 juni 2022 – We slapen in een erg gehorige B&B. Midden in de nacht kwamen er een paar mensen terug van het centrum. Teveel gedronken en dat gaat dan met een kabaal. Het leek wel of ze in onze kamer stonden. Karin heeft ze even boos op de gang aangekeken en toen viel bij hun het kwartje. Met schaam rood op de wangetjes liepen ze verder. Daarnaast is het nogal warm op de kamer en als toetje hebben we van die mooie dunne Duitse kussens. De conclusie is dus dat we best slecht geslapen hebben.
Na de slechte nacht waren we dan ook lekker vroeg wakker om te ontbijten. Bij het buffet was uitgebreid genoeg om lekker te kunnen eten. Het bakkie koffie werd door de eigenaar gezet en even later bij de tafel gebracht. Het zonnetje scheen lekker de serre binnen. Na de regen van gistermiddag ziet het er vandaag weer heerlijk uit.

Nadat we heerlijk hadden ontbeten, hebben we de fietsen van de auto gehaald en zijn we richting de Brugse markt gefietst. Binnen 10 minuten sta je vanaf onze B&B midden in het centrum van Brugge. De markt is het kloppend historische hart van de stad en heeft een oppervlakte van ongeveer 1 ha. Aan de zuidkant van het plein staat een van de bekendste monumenten van de stad, het 12de-eeuwse belfort (Halletoren).

Onderweg naar de Markt moesten we een tijdje wachten bij de Gentpoort voor de openstaande brug. Bij de Gentpoort lag ook de eerste geocache van de dag. Deze was snel gevonden en toen de drukte van de openstaande brug was vertrokken zijn we doorgefietst naar de tweede cache in het Koningin Astridpark.

De meest gewaardeerde geocache van België is op de grote Markt van Brugge te vinden. Dit was dan ook het grootste doel van vandaag. Het was nog heerlijk rustig op de markt. We waren natuurlijk lekker vroeg en de meeste toeristen zijn dan nog onderweg. Met een code die we via de website hadden gekregen, maakte we de linker fietstas open. Daarin vonden we een speurtocht die helemaal rond en over de markt liep. De opdracht was om uit een lijst met foto’s, 2 foto’s te vinden die niet op de markt waren gemaakt. Als we dit goed deden dan konden we de code voor de rechter fietstas berekenen. Hierin vonden we dan het logboek en de goodies. Tijdens de zoektocht bekijk je de hele markt op minuscule wijze en zo zie je van alles wat normaal niet opvalt. Een hele leuke manier om de markt te bezoeken. Uiteindelijk vonden we de foto’s die er niet waren gemaakt. Even een denkbeeldige lijn hiertussen verbinden en zo wisten we de code. De cache werd gelogd en we lieten er 2 woodies achter. Toen we het slot dicht klikte stonden er meteen twee Duitsers in ons nek te hijgen die ook de cache wilde gaan doen. We hebben ze op weg geholpen en zoals de Duitsers zeggen “toitoitoi” gewenst.

We hebben onze fietsen naast de Brugse geocache laten staan en zijn gaan wandelen door het historische stadscentrum. We gingen op zoek naar virtuele caches. Dit zijn oude caches die heel vaak op leuke plekjes uitkomen en aangezien ze in Brugge veel van dit soort caches hebben komen we langs veel hoogtepunten van de stad.

Maar eerst moest Karin even een plasje doen. Zoeken, zoeken en zoeken en uiteindelijk vonden we een openbaar toilet bij het gemeentehuis. Het al snel werd drukker en drukker en naar mate het later werd ook warmer. We vonden veel mooie geocaches zoals, het smalste straatje, de jong gehuwde, Pont d’Amour, The old Saint-John’s Hospital, Begijnhof Ten Wijngaerde en de The Legend of Minna.

Tijdens onze tocht door Brugge liepen we ook langs de bierwall. Een hele grote glaswand met allemaal verschillende Belgische biertjes. Wat zijn er dat toch veel! Langs de bierwall zat één van de grootste souvenirwinkels van Brugge. De 2be winkel verkoopt enkel “Belgische producten”. Dus voornamelijk een ruim assortiment van bieren, chocolade, biscuits, t-shirts en strips (Kuifje, Suske en Wiske). Het leek wel een soort museum en daar liepen we tegen het ideale souvenier aan. Een koffer vol met verschillende Belgische bieren. Deze gaan we later ophalen, maar nu eerst verder met onze wandeltocht door Brugge.

Op weg naar het Begijnenhof kwamen we langs brouwerij de halve maan. Dit is de thuishaven van Brugse Zot en Straffe Hendrik. Dus hier moesten we een biertje doen. Paté met brood en een nog een paar Zottekes.
Bierbrouwerij De Halve Maan is sinds 1856 gevestigd in het historische stadscentrum van Brugge. Een aantal jaar geleden hebben zij hier zelf een heuse bierleiding aangelegd om het bier van de brouwerij zo voordelig en handig mogelijk naar de bottelarij 3km verderop te krijgen. De overlast van de tankwagens in de stad leidde hiervoor tot onveilige situaties en was vervelend voor de inwoners, maar ook voor de vele toeristen die dagelijks naar Brugge komen.

Na het lekkere biertje zijn we doorgelopen naar Het ‘Prinselijk Begijnhof Ten Wijngaarde’ met witgeschilderde gevels en stille kloostertuin. In dit stukje werelderfgoed leefden vanaf 1245 de begijntjes. Dit waren geëmancipeerde vrouwen die weliswaar leek waren, maar er toch een vroom en celibatair leven leiden. Nu wordt het Begijnhof bewoond door zusters van de Orde van Sint-Benedictus en alleenstaande Brugse vrouwen. Eén van de zusters kwamen we tegen. Ze liep zo krom, maar toen ze bij het Mariabeeld aankwam ging ze zover ze kon rechtstaan om Maria te groeten.

Na het bezoek aan het Begijnhof zijn we via de Minnewaterbrug en het Minnewaterpark weer langzaam terug gelopen naar het centrum. Als souvenier kopen we bij 2be de Koffer vol met Belgisch bier en liepen door naar onze fietsen. Karin zetten de koffer in haar fietsmandje en dan kun je waarschijnlijk wel raden wat er gebeurd? De Rammelende biertjes in de koffer lieten half Brugge weten dat Karin eraan kwam. Ze schaamde zich daar een beetje voor en ging steeds langzamer fietsen. Gelukkig ging de weg bij de Gentpoort over in asfalt en was het gerammel weg. We stopte nog even bij restaurant Parrilla om te reserveren voor vanavond. Hier wilde we gisteren ook al heen, maar was toen volledig vol gereserveerd.
Rond drie uur waren we moe maar voldaan weer terug bij de B&B. Het duurde daar ook niet lang alvorens we beide in een diepe slaap onze nachtrust even inhaalden.
Toen we weer een beetje boven Jan waren zijn we naar het restaurant gegaan. Geen robot in de bediening hier, maar een grijs kalende Belg met een grijze baard en vol tatoes. We begonnen met als voorgerecht brood met een bord vol met diverse vlees soorten. Het was een groot voorgerecht en we vroegen daarna ook of we even lekker konden wachten voordat het hoofdgerecht kwam. We nemen nog een Brugse Zot en bestellen dan het hoofdgerecht. Voor Karin Schorsvel? Dit is vanaf nu Karins nieuwe favoriete gerecht. Volgens Karin is dit veel beter dan biefstuk. Ik had een heerlijke stoofvlees.
Na het heerlijke diner was het tijd om te betalen. En ja hoor geen mogelijkheid tot pinnen. Dat zie je niet veel meer, zelfs niet in België. Gelukkig zit er een bank om de hoek. Na drie mislukte pinpogingen begon ik hem toch langzaam te knijpen. Gelukkig had de Belfiusbank nog een andere machine. En jawel gelukkig wilde deze wel wat geld geven. Zo konden we de rekening betalen en kwam er een eind aan een heerlijke dag in Brugge.


