zaterdag 25 juni 2022 – Om 10 uur waren we bepakt en bezakt om richting de westkust van België te rijden. De fietsen gingen ook mee en stonden op de fietsendrager van de auto. Ik wilde deze ochtend via de provincie Zeeland en Zeeuws Vlaanderen naar Brugge rijden. Onderweg gaan we een toerke geocaches doen bij het Zwin. De route ging door de Westerscheldetunnel. De langste tunnel van Nederland met zijn 6,6 kilometer. We betaalde de 5 euro tol en aan de andere kant reden we dan in Zeeuws-Vlaanderen. Aangezien we hier beide nog nooit waren geweest kwamen we ook veel onbekende plaatsjes tegen.
Voeger was via het Zwin Brugge voor zeeschepen bereikbaar en werd de stad in de 12e eeuw een belangrijk handelscentrum. Als gevolg van latere bedijkingen in de 12e eeuw is deze zeearm gaan verlanden.
We parkeerde de auto bij camping de Zwinhoeve aan de Nederlandse kant. Dit punt kunnen we wel beschouwen als het uiterste zuid westelijke puntje van Nederland. We parkeerde de auto en liepen snel de lange trap omhoog de dijk op. De auto achterlatend zonder dat we daarvoor betaalde. We waren op zoek naar een informatiebord van waar we uitzicht hadden over de Noordzee en het Zwin. Daar vonden we snel de oplossingen die we nodig hadden voor de Geocache en konden toen snel weer terug naar de auto.
Niet veel later reden we België binnen Dat was ook meteen te merken aan de eerste kasseien strook en de veel te hoge drempel waardoor de trekhaak op de grond kwam.
We parkeerde de auto. In eerste instantie reden we bijna bij een advocaat het erf op, maar uiteindelijk moesten we bij het plaatselijke voetbalveld zijn, waar het gras 1.5 meter hoog stond. Ik ga ervan uit dat er niet vaak gevoetbald word en dat hier de koeien niet als grasmaaier dienen. Deze reeks stuurde ons, via een tocht van ongeveer 8 kilometer, door het prachtige landschap van het Zwin. Het eerste deel van de reeks liep langs de dijk. Het tweede deel van de tocht liepen we over een rustige weg en het laatste stuk liepen we langs een iets drukkere weg terug naar het startpunt van de reeks.
De caches waren uitdagend. Boompje klimmen en of holle boom zoeken. Als extra waren er de bunkers. De bonus was speciaal. Met batterij kwam de cache via een soort katrol tevoorschijn. Nadat we de bonus hadden gevonden moesten we nog terug naar de auto. Het zandpad af en linksaf. Langs de advocaat en niet veel later stonden we weer bij het voetbalveld. Precies op tijd terug, want de verwachte regen begon nu te vallen.
Vanaf de parkeerplaats was het nog een half uurtje naar de B&B in Brugge. De route ging binnendoor over allerlei smalle binnenwegen en zo kwamen we ook uit in Damme aan de Damse vaart. Het kanaal verbindt de provinciehoofdstad Brugge met het Nederlandse grensstadje Sluis. Het graafwerk voor dit kanaal startte na goedkeuring door Napoleon (1810),
vandaar ook de naam Napoleonvaart.
De nostalgische rivierboot Lamme Goedzak vaart viermaal per dag heen en weer tussen Brugge en het centrum van Damme, de stad van Tijl Uilenspiegel wiens vriend… Lamme Goedzak heette. De boot lag nu in Damme en werd gereed gemaakt voor een bruiloftsfeest. Het was al druk voor deze bruiloft. Overal stonden auto’s en het was even passen en meten alvorens we het dorpje konden verlaten.
We reden via de Damse vaart, Brugge binnen. Het was ondertussen al flink nat geworden. Jammer voor de triathlon deelnemers. Want het bleek dat vandaag de triathlon van Brugge werd gehouden. Daar hebben we geluk mee. Dan is morgen de stad in ieder geval niet afgezet.
Aangekomen bij Gasthof Groenhove moesten we aanbellen. De eigenaar bracht ons naar de eerste kamer bovenaan de trap. Kamer nummer 2 had ook de authentieke charme die eigenlijk het hele hotel heeft. De kamers zijn stijlvol en
romantisch ingericht met modern comfort waaronder een flat screen televisie, draadloos internet,en minibar. Het enige nadeel is dat je in dit oude huis alles hoort. De voordeur en mensen die omhoog lopen, lekker kakkelend zonder dat men rekening houd met andere. De aanwezige gasten waren nogal internationaal. Duits, Frans, Noors, Zwitsers, Nederlanders en een diplomaat.
Nadat we gesetteld waren zijn we op bezoek gegaan bij de buren. Er zit langs onze B&B namelijk een grote Carrefour winkel. Een paar koude Leffe Blond gingen meer om in onze minibar te zetten. Natuurlijk moesten we nog even proosten op onze aankomst in Brugge. Even douchen, omkleden en daarna de straat uit om iets te kunnen gaan eten.
Bij onze eerste keuze was geen plek meer. Uiteindelijk zijn we bij de chinees beland. Een hele ervaring hier in België. Een chinees restaurant met de typisch grote vijver en kooikarpers bij binnenkomst. Alles in Chinese stijl met blinkende bruine vloer met bijkleurende meubels. Als extra had men een hulp Robot, die de bediening deed. Dus Chinees bier, babi pangang en voor Karin gewoon een steak. We hebben beide heerlijk gegeten. Dat hadden we niet verwacht maar is echt zo.